In 1997 studeerde ik met het Project Dood? Cum Laude af aan de Design Academy in Eindhoven. Het project begon met een onderzoek naar de invloed van nieuwe wetgeving binnen de uitvaartindustrie en naar de invloed van immigratie op de Nederlandse uitvaartcultuur.

De verschillen in hoe uitvaarten in Nederland werden beleefd bleken groot, vooral door de van oudsher sterke focus op efficiëntie. Door het gebrek aan eigen creatieve inbreng ervoeren veel geïnterviewden de uitvaart van hun dierbare als incompleet.

Op basis van dat inzicht ontwikkelde ik een scenario waarin de eigen inbreng van de stervende en de nabestaanden centraal staat. Door een maak-component (zagen, vouwen, breken) aan het product toe te voegen ontstond een ritueel dat tijd kost en verbindt. Het uitgangspunt was verder dat de producten op “ongewone” maar wel logische locaties (zoals bouwmarkt, bloemenwinkel en hobbyzaak) verkrijgbaar zouden zijn, om zo de invloed van de gevestigde uitvaartindustrie te omzeilen.

Ter illustratie ontwierp en bouwde ik drie prototypes: een zelfbouwkist bestaande uit twee bedrukte platen OSB, een kistje voor kinderen met een semi-transparante biologisch afbreekbare schil en een lijkwade van kops gebroken iepenhout.